Beschrijving
Wat is Sialic Acid (N-Acetylneuraminic Acid)?
Sialic acid, ook wel siaalzuur genoemd, zijn een klasse van a-ketozuur suikers met negen carbon backbone. De term “siaalzuur” (uit het Grieks voor speeksel , σίαλον – síalon ) werd voor het eerst geïntroduceerd door de Zweedse biochemicus Gunnar Blix in 1952. Het meest voorkomende lid van deze groep is N- acetylneuraminezuur (N-acetyl-d-neuraminic acid, Neu5Ac of NANA) dat bij dieren en sommige prokaryoten.
Siaalzuren worden wijd verspreid gevonden in dierlijke weefsels en verwante vormen worden in mindere mate aangetroffen in andere organismen, zoals in sommige microalgen, bacteriën en archaea. Siaalzuren maken gewoonlijk deel uit van glycoproteïnen , glycolipiden of gangliosiden, waar ze het uiteinde van suikerketens aan het oppervlak van cellen of oplosbare eiwitten versieren. Er zijn echter ook siaalzuren waargenomen in Drosophila- embryo’s en andere insecten. Over het algemeen lijken planten geen siaalzuren te bevatten of te vertonen.
Bij mensen hebben de hersenen het hoogste siaalzuurgehalte, waarbij deze zuren een belangrijke rol spelen bij neurale transmissie en gangliosidestructuur bij synaptogenese. Er zijn meer dan 50 soorten siaalzuur bekend, die allemaal kunnen worden verkregen uit een molecuul neuraminezuur door de aminogroep te vervangen door een van zijn hydroxylgroepen. In het algemeen draagt de aminogroep een acetyl- of een glycolylgroep, maar er zijn andere modificaties beschreven. Deze modificaties, samen met koppelingen, bleken weefselspecifieke en ontwikkelingsgereguleerde expressies te zijn, dus sommige worden alleen aangetroffen op bepaalde soorten glycoconjugaten in specifieke cellen. De hydroxylsubstituenten kunnen aanzienlijk variëren; acetyl-, lactyl-, methyl-, sulfaat- en fosfaatgroepen zijn gevonden.
In mei 2017 werd N-acetyl-d-neuraminic acid (Sialic acid) goedgekeurd voor registratie als ‘Authorized Novel Food’ oftewel toegestaan nieuw voedingsmiddel door in zowel China als Europa (door de European Food Safety Authority, EFSA). Hierdoor mag sialic acid onder andere gebruikt worden in babyvoeding, pasta’s, zuivelproducten en voedingssupplementen
Eigenschappen
Wetenschappers die de functies van siaalzuur onderzoeken, proberen vast te stellen of siaalzuur gerelateerd is aan snelle hersengroei en of het voordelen oplevert bij de ontwikkeling van de hersenen. Het is aangetoond dat moedermelk hoge niveaus van siaalzuurglycoconjugaten bevat. Eén studie heeft zelfs aangetoond dat premature baby’s en voldragen baby’s die borstvoeding kregen op de leeftijd van vijf maanden meer speekselzuur hadden dan zuigelingen die flesvoeding kregen. Moedermelk varieert echter in siaalzuurgehalte, afhankelijk van genetische overerving, lactatie, enz. Onderzoeken zijn gericht op het vergelijken van de effecten van siaalzuur op kinderen die borstvoeding krijgen met kinderen die geen borstvoeding krijgen. De ontwikkeling van de hersenen is complex, maar gaat snel: op de leeftijd van twee jaar bereiken de hersenen van een kind ongeveer 80% van het volwassen gewicht. Kinderen worden geboren met een compleet aantal hersenneuronen, maar de synaptische verbindingen daartussen zullen na de geboorte worden uitgewerkt. Siaalzuur speelt een essentiële rol bij een goede hersenontwikkeling en cognitie, en het is belangrijk dat het kind voldoende voorraad heeft op het moment dat het nodig is.
Het is aangetoond dat het menselijk brein meer siaalzuur bevat dan de hersenen van andere zoogdieren (2 – 4 keer meer). Neurale membranen hebben 20 keer meer siaalzuur dan andere celmembranen. Aangenomen wordt dat siaalzuur een doorslaggevende rol speelt bij het mogelijk maken van neurotransmissie tussen neuronen. De effecten van suppletie met siaalzuur op het leer- en geheugengedrag zijn onderzocht bij knaagdieren, evenals bij biggen (waarvan de hersenstructuur en -functie meer lijken op die van mensen).
Rattenjongen aangevuld met siaalzuur vertoonden verbeterd leervermogen en geheugen als volwassenen. Pasgeboren biggen kregen gedurende vijf weken een dieet dat rijk was aan siaalzuur. Vervolgens werden leren en geheugen geëvalueerd met behulp van een visuele aanwijzing in een doolhof. Er werd een verband gezien tussen suppletie met siaalzuur in de voeding en de cognitieve functie: de biggen die hoge doses siaalzuur hadden gekregen, leerden sneller en maakten minder fouten. Dit suggereert dat siaalzuur een invloed heeft op de ontwikkeling en het leren van de hersenen.
In 2009 is bij de EFSA (European Food Safety Authority) een wetenschappelijk advies gevraagd over de onderbouwing van gezondheidsclaims met betrekking tot siaalzuur en leren en geheugen. Van de verstrekte referenties behandelde slechts één dierstudie in met melkvoeding gevoede biggen. Het EFSA panel concludeerde dat deze dierstudie het effect van inname van Sialic Acid via de voeding op het leren en het geheugen bij mensen niet voorspelt en is daarom van mening dat uit deze referentie geen wetenschappelijke conclusie kan worden getrokken ter onderbouwing van de claim.
Ondanks de nog niet goedgekeurde gezondheidsclaim is Sialic Acid als een relatief nieuw (goedgekeurd) voedingsmiddel een interessante aanvulling als Nootropic voedingssupplement.
Externe bronnen
- De Sialic Acid wiki op Wikipedia
Dosis
De optimale dosis verschilt van persoon tot persoon, maar een goede richtlijn is tussen de 100 en 300 mg. Gebruik van Sialic Acid (N-Acetylneuraminic Acid) als voedingssupplement bij kinderen onder de 10 jaar wordt afgeraden.
Bijwerkingen
Er zijn geen bijwerkingen bekend van het gebruik van Sialic Acid. Mocht je toch bijwerkingen ervaren vanwege het gebruik van Sialic Acid, verlaag dan je dosis.